Bir adamın katetmesi gereken ne kadar yol var,

Ona erkek demeniz için?

Evet, ve kaç deniz aşmalı beyaz bir güvercin

Kumlarda uyumadan önce?

Evet ve top gülleleri kaç kez atılmalı 

Sonsuza dek yasaklanmalarından önce?

Cevap, dostum,

Cevap rüzgarda esiyor…

Bir adam kaç kez yukarı bakmalı

Gökyüzünü görebilmek için?

Evet, ve bir adamın kaç kulağı olmalı

İnsanların ağladığını duyabilmek için?

Evet, ve kaç ölüm olmalı onun,

Ne kadar çok insanın öldüğünü bilmesi için?

Cevap, dostum,

Cevap rüzgarda esiyor…

Blowin' In the Wind…/ 1963

1870 li yıllar… 

Kızın adı “Anna'ydı”. Kağızmanlıydı. Kızlık soy ismi Kırgız'dı. Zimmerman ailesinden ayakkabı ustası “Zigman” ile evlendiler. “Zimmerman” ailesi, Osmanlı Devleti'nde yaşayan yahudi bir aileydi. Trabzon'da deri ve ayakkabı tamiri işi ile geçinen aile, hayat şartları karşısında oldukça zorlanıyordu. Zigman'ın ataları da aslında Konstantinopolis'ten (İstanbul)  Trabzon'a gelmişlerdi. 

Hayat şartları öyle kötüydü ki onları göçe zorladı. Güney Rusya'da bir liman kenti olan Odessa'ya göç ettiler. Odessa'dan da Amerika'ya… Minnesota eyaletinde deri ve ayakkabı üzerine bir dükkan açtılar…

1911 yılında bir erkek çocukları oldu. İsmini “Abram” koydular. Abram Zimmerman dünyalar güzeli Beatrice “Beatty” Stone ile evlendi. 1941 yılının Mayısında Robert dünyaya geldi. Robert 2004 yılında kaleme aldığı  “Chronicles: Volume One” adlı eserinde babaannesi Anna için “Büyükannemin yüzünde hep bir umutsuzluk vardı. Zor bir hayat serüveni var.” demişti.

Robert, sonradan huzurevine oranla daha fazla kişinin öldüğü yer olarak tanımlayacağı üniversiteden atıldığında henüz on sekiz yaşındaydı. Dağınık ve kirli saçları, eski püskü giysileri, omzunda gitarı ile otostop çekerek Minnesota'dan New York'a gitti. Ona göre New York, o yıllarda çok fazla insanın gitmediği, gidenin de geri dönmediği bir yerdi. New York'a gitmek, Aya gitmek gibi bir şeydi. 

1963 yılında, kapağında New York sokaklarında sevgilisi Suze Rotolo ile çekilmiş bir fotoğrafın yer aldığı ilk albümü piyasaya çıktığında “Blowin' In the Wind…” şarkısı herkesin dilindeydi. 

Yarım asır sonra Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görüleceğini o yıllarda bilmiyordu belki ama müzik piyasasına en iyisi olmak için girmişti. 1965 yılında sahne aldığı Newport Folk Festivalinde yeni şarkılarını söylerken yuhalansa da yılmadı ve kararlılıkla devam etti… 

Şarkılarında savaşların anlamsızlığından, adaletsizlikten, sevgiden ve Tanrıdan bahsetti. Protest bir kişilikti. Kısa bir süre sonra özgürlük ve insan hakları için yazılan şarkıların vazgeçilmez sesi oldu… Oysa o sadece içinden geleni yapıyordu… Rock müziğini şiir ile tanıştırdı. Lise yıllığına “Hayalin nedir?” sorusuna “Little Richard'a katılmak” diye yanıt veren ve bu hayalini gerçekleştiren Robert'ın en büyük kahramanı, gitarının üzerinde “Bu makine faşistleri öldürür” yazan Woody Guthrie'ydi. Onu, huzurevinde kaldığı dönemlerde sık sık ziyaret etti. Onun şarkılarını, ona, onun için söyledi. Vefakardı… Müzik tarihinin ilk video klibini o çekti. The Beatles grubunun idolü ve ilham perisiydi.

Eski rockçıların tabiriyle tam bir delikanlıydı… Amerikanın Elvis Presley'i bile ilk kez izledikleri CBS'te yayınlanan “Ed Sullivan Show'a” davet edildi. Protest bir şarkı seçmişti. Seçtiği şarkı, Amerikalıların komünizm takıntısıyla dalga geçen bir şarkıydı. Bu şarkıyı söyleyemeyeceğini ifade ettiklerinde gitarını alıp stüdyoyu terk etti…   

Bir çok müzik sever ve müzisyen onu “müzisyenlerin müzisyeni”, “baba”, “efsane” şeklinde tanımladılar. “Masters Of War”,  “Knockin' on Heaven's Door” ya da  “One More Cup Of Coffee” gibi kült eserleri ile tanınmaktadır.

2016 yılında “Amerikan şarkı kültüründe yeni bir şiirsel anlatım yarattığı için” Nobel Komitesi tarafından Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görülen, 68'in asi çocuğu Robert Allen Zimmerman aslında sahne adıyla “Bob Dylan'dan” başkası değildi. 

2004 yılında üç cilt olarak basılan otobiyografi niteliğindeki eserinde, atalarının “Türk” olduğunu yazdı… Obama'dan özgürlük madalyası aldı. Nobel Edebiyat Ödülünü ilk başta kabul etmeyeceğini açıklamıştı. Ancak sonradan kabul etti. 

Bugüne kadar 37 stüdyo albümü, 58 single, 11 canlı performans gerçekleştirdi. 8 kitap yazdı. Grammy, Altın Küre, Oscar ödülleri başta olmak üzere sayısız ödül aldı. Çağımızın filozofu olarak nitelendirebileceğimiz Bob Dylan'ın tarihe geçmiş bazı sözlerini hatırlatmak isterim.

“Güzel kızlarla yatmak, güzel değil mi? Umarım kızın güzel olur..”

“Bir kadın sizi milyoner yapabilir! Tabi trilyonerseniz…”

“Bazı insanlar yağmuru hisseder, diğerleri ise sadece ıslanır…”

“Bir kadına 365 gün seni düşündüm dersen kalan 6 saatte ne yaptın diye sorar…”

“Adını bile duymak istemediklerini her gün görürsün, yüzünü görmekten hiç sıkılmayacağınla ise aranda mesafeler vardır…”

Hadi şimdi hep beraber Bob Dylan'ın o unutulmaz efsane şarkısı 

“One More Cup Of Coffe”'yi dinleyelim… 

Bu hayatta kalbi boş, beyni boş, ukala, yetkinlikten yoksun zalim insanları yeterince dinlemedik mi? 

Müzikle, Bob Dylan'la, sevgiyle kalın…

Saygılarımla…