Merhaba,

Geçtiğimiz hafta 15 Temmuz darbe girişiminin yıldönümüydü. 

Ülkemizin tamamında olduğu gibi ilçemizde de yıldönümünde günün ruhuna uygun etkinlikler vardı. Bunun senede bir kez tören anlamından uzaklaşmadan hatırlanmasında fayda var. Yalnız bunu 27Mayıs mimarı şerefsizlerin yaptığı gibi; kutlamaya ve/veya bayrama dönüştürmeye çalışmak yanlış olur. Netice de gün;demokrasiye sahip çıkan bir halkın kahramanlık gösterisi olduğu kadar, bu uğurda hayatını kaybedenlerin evinde de o hüznün yıldönümüdür. Bu yüzden yıldönümlerinin kutlama değil, anma ağırlıklı olması gerektiği düşüncesindeyim.

Bu mevzu her açıldığında ölen sivilleri görmezden gelip ”masum askerler öldürüldü” diye konuşan yaratıkların; masum askerlerin silahlı, sivillerin de silahsız olduğu ayrımını yapamayan/yapmayan beyinsizler olduğunu biliyorum. Ana kuzuları diyerek olaya epik/lirik bir hava vermeye çalışan bu minik beyinliler; büyük ihtimalle solan diğer canların ağaç kovuğunda kendiliğinden hayat bulduğunu zannediyor olabilirler. GEZİ adı verilen ve kullanışlı bütün vatan hainlerinin alet olduğu manasız yorgunluğun içinde gaz bombası atan polisin EMİR KULU olduğunu reddedip polise KATİL diyen bu beyin yoksunu canlılar; kendi halkına otomatik silahla ateş eden askere EMİR KULU diyecek kadar ahmaktır. Askerin görevi halkına kurşun atmak değil , o halkı korumaktır. Hele ki karşındaki silahsızsa O na kurşun atmak ne Askerliğe ne insanlığa sığan bir şey olmaz. Bu emri veren de uygulayan da haindir. Hainlere sahip çıkıp , onlara KUZU deyip diğer canları görmezden gelenlerin ise yatacak yeri yoktur.

Bir de bu kadar can kaybı olduğu halde, mevzuuya TİYATRO diyen çok bilmiş canlılar vardır. Sadece bir tek şeyin cevaplanması bile bunun tiyatro olup olmadığını anlamaya yeter. Diyelim ki RTE bu tiyatroyu planladı,herkese rolünü verdi. Diyelim ki herkes itirazsız rolünü kabul etti.PEKİ, peki halkın bu tiyatrodaki rolünü kim nasıl planladı ve onlara öğretti ki 250 kişi hayatını kaybetti bir çok insan yaralandı. Bu tiyatroysa niçin para çekmeye,erzak almaya koşup evlerinize saklandınız. Başarılı olsaydı sevinecektiniz. Başarılı olamayınca “tiyatro” diyerek hayal kırıklığınızdan oluşan hezeyanı sergilediniz sanki. Evet tiyatro olsaydı nasıl olurdu bir bakalım:

RTE: Ben başkan olmak istiyorum da olamıyorum. Bana yardım edin

Komutanlar: Ne yapmamız lazım sayın Cumhurbaşkanım?

RTE: Bana karşı darbe yapıyormuşsunuz gibi yapacaksınız, biz de sizi bastırıp kahraman olacağız

Komutanlar: Peki bize ne olacak sayın Cumhurbaşkanım?

RTE: Rütbeleriniz sökülecek. Ömür boyu hapis yatacaksınız. Bazılarınız o gece ölecek. Ölmeyenler vatana ihanetten yargılanıp belki de idam edilecek. Mal varlığınıza el konacak. Çoluk çocuğunuz rezil ve perişan olacak.

Komutanlar: Emredersiniz Cumhurbaşkanım. Tiyatroya başlıyoruz. Çünkü hepimiz geri zekalıyız.

Afiyet olsun