Merhaba;

Babam öldü... ________İklim değişti 

Annem öldü.. ________Gökyüzü, yere indi. 

Toprağın, yeryüzünden büyük olduğunu O gün öğrendim…

Tanış olduğum peş peşe ayrılıklar hep ölüm sebepli olduğu için çok erken vazgeçtim hayatla barışmaktan ve kendimle barışmaktan. Kapalı hatta bağnaz ve aslında yobaz denilebilirdi çerçevesinde yaşadığım kurallara. Çok sonra ne kadar büyük bir riyakar ve sahte dindar olduğunu bizzat gördüğüm baş yobaz; sülalenin pederşahi rejiminde nefsine uygun kurallar uygulayan ve Süleymancılık denilen parazit yaşam uzmanlığının el üstünde tuttuğu birisiydi. Bir İngiliz siyasetçisinin soyadından mülhem lakaplı bir vatandaş, bu yobaza belli sayıda çeyrek altın emanet eder. Fakat emanet bir türlü geri alınamaz. Yobaz bu yük, bu vebal, bu günah, bu kalleşlik üzerine yapışmış haldeyken hacca gider. Bu borçla ve borcu olanla helalleşmeden gittiği haccın kabul olmayacağını yobaz bilmez mi? Bilir, ama onun işi görüntüdür. Riyakârlıktır yani. İnsanlar hacca gittiğini sansın ona “hacı” desinler yeter şeklinde sinsi ve hastalıklı bir zihniyetin elindedir. Hacda eşi olan kişi ölmüş olduğu için yalnız döner. Eşi de çok farklı değildir. Riya konusunda kendisini geliştirmiş birisidir. Öz amcasının kızı olduğu halde gelinine zulüm etmekten geri durmamış, hatta oğlu ile gelinini ayırmak için türlü entrikalar çevirmiştir. Riya takımı bozulmuştur bir süreliğine. Yobaz kısa sürede kendisine yeni bir kadın bulmak için arayışlara girer. Bu arada oğlu da öldüğü için bu izdivaç hevesini biraz erteler. Bu arada başta sözünü ettiğim borç hala ödenmemiştir. Alacaklı vatandaş ara ara gelip alacağını istemeyi sürdürür.

Bu rezil durum devam ederken Yobaz efendi sahip olduğu bir araziyi Süleymancılara bağışlar. Riyanın zirvesindedir artık. Bu doyum noktasında yeni evliliğini de yapar ve yeni yeni yobazlıkların peşine düşer. Bu yobazlığın ve şirkin zirvesi hiç şüphesiz “imam hatip mezunu olanların arkasında kılınan namazın kabul olmayacağı” şeklindeki beyanatıdır. Yobaz resmen şirk koşmakta, Allah'ın bileceği bir konuya fetva vermektedir. Ne kadar sahte ve kaypak olduğu ise bu iddiadan yalnızca bir ay sonra tam tersini söyleyebilmesinde gizlidir. Yıllar akıp gitmiş, çeyrek altınların emanet edilişinden bu yana yirmi yıl geçmişti. Alacaklı kişi bir gün yobazın bir yakınına bu durumdan bahseder. Hiç kimseye bahsedilmediğinden ve yobaz da bu konuda evde hiç konuşmadığından bu alacak-verecekten kimsenin haberi yoktur. Yobazın yakını büyük bir şaşkınlık yaşar, fakat konuyu yobaza aktarır.

Yobaz ne yaptı dersiniz? Hiç itiraz etmeden “hatırlamıyorum” bile demeden, gidip belirtilen sayıdaki çeyrek altını alıp yakınına verir ve bunları İngiliz siyasetçinin soyadından mülhem lakaplı kişiye vermesini söyler. Şaşırdınız mı? Şaşırmayın. Yobazın bunca sene bu borcu ödememesi “nasıl olsa kimse bilmiyor, Allah bilsin varsın” kıvamındaki sahte dindarlığının tezahürüdür. Ne zamanki bir yakını bu durumu öğrendi ve dolaysıyla başkaları da öğrenecekti, Riyakârlık için de bulunmaz bir fırsattı ki borcunu ödedi. Özetlersek Allah'ın bilmesinden değil, kulların bilmesinden korktu. Gerçek bir yobazlık, sahte dindarlık ve riyakarlık. Nasıl beğendiniz mi? Bu Süleymancı denilen şekilci sahte dindarların, insanların dua ediş şekline bile kafalarına göre bir dizayn yapma eğilimleri vardır. Ellerinizi birleştirip avuç içleriniz yukarıya doğru tutmanız yetmez. Sol elin seçe parmağı sağ elin içine, sağ elin serçe parmağı sol elin altına, ya da tersi bir tutuş önerirler. Aksi takdirde dua kabul olmaz derler. Bunun şirk olduğunu bile bile tekrar tekrar söylerler. Bir de mesela birkaç sure okuyup bu sureleri ölülerin ruhuna hediye etmeden önce “üstadımız vasıtasıyla” denilmesi lazımmış. Düşünün yobazlığın boyutunu; nerdeyse 60 yıl önce ölmüş bir adam benim ettiğim duanın Allaha ulaşması için VASITA olacakmış. Haşa Allah yoksa benim duamı duymazmış.. Bunlar bu dilencilik tarikatının benim hayatımın ortasına denk gelen kısmı. Daha çok fazla şeyden dolayı sürekli ŞİRK içinde olduklarını zaman zaman anlatmaya devam edeceğim. Başta da dediğim gibi; babam öldükten sonra bu tehlikeli tarikatın sahte dindarları tarafından çok zulüm gördüm. Bu yüzden soğudum dinden imandan, insandan. Öfkeli ve saldırgan ve hatta küfürbaz oluşum bu temel yüzündendir. Ama hesap bu dünyadadır. Yani bu dünyanın hesabı ahrete kalmaz. Zaman içinde eksik bilgi, yanlış anlama ve kontrol edemediğim öfkem yüzünden kırdığım gücendirdiğim herkesten özür dilerim. Hesabı görmeye devam ettikçe öfke de soğuk yemeğin içinde sindirilip gidecektir. Yeri gelmişken söyleyeyim: Ölünün arkasından okunan şeylerin, ölünün bu dünyadaki iyi ve kötü hesabına yazılan defterini değiştireceğine inanmıyorum.

Hesap kapandıktan sonra istersen her gün 100 hatim indir. Neyse yerimiz bitti.

Afiyet olsun.