Acayip ülkeyiz vesselam! Ülke yönetiminde ilk üçte söz sahibi olan Bakanımız son günlerdeki gelişmelerden dolayı küsüp sosyal medyadan, hem de imlâsı bozuk ve ifadesi zayıf bir çeşit mektupla affını istedi (İstifa demese de istifa olarak anlaşıldı normal olarak). 

Geçen hafta içinde sayın Cumhurbaşkanımızın Naci Ağbal beyden ekonomik durum hakkında birden çok sunum (brifing) aldığı, pek çok kişiyle birlikte benim de sıklıkla yazdığım özellikle döviz kuru konusundaki yapılan hatalar ve gelinen noktadaki riskli durumu dinlediği, arkasından da bakan beyin bilgisi olmadan Merkez Bankasının (TCMB) başına Naci beyi atadığı ortaya çıktı. 

Bakan beyin bilgisi dışındaki sunum ve atamadan dolayı duygularına yenilip ayrılma kararı aldığı, ailevî yakınlığın da etkisiyle böyle dolaylı bir yola girdiği anlaşılıyor.

İki günlük sessizlikten sonra pazartesi gece yarısı Mersin milletvekilimiz, eski Bakan Lütfi Elvan beyin ataması yapıldı Hazine ve Maliye Bakanlığı'na. 

Daha bir sürü detay var yazmadığım. Üç beş günde yaşanan bu hareketlilik, hani meşhur laftır ya, İskandinav ülkelerine (İsveç, Norveç, Danimarka) bir yıl gündem olarak yeter. 

Bakan bey ve TCMB başkanının yaklaşık benzer kariyer seviyelerine sahip olmalarına bakarak uyumlu çalışmalarını ümit etmek istiyorum. Ast-üst ilişkisini dengeli götürmeleri ve uyumlu davranmaları hayatî önemde. 

Piyasaya gelirsek, Naci beyin atanmasını nispeten olumlu karşıladı ve kısa süreli de olsa bir kredi açtı gibi görünüyor. Muhtemelen yeni Bakanımıza da benzer bir tavır gösterilecektir. Ancak, hızlıca ve arkasında bir programın da olduğu kararlı adımlar atılmazsa, olumlu hava birden fırtınaya dönebilir. Bunun sebebi bence önceki Bakan döneminde piyasanın dayanımının (rezonansının) aşırı şekilde zorlanması ve ilişkilerin tahrip edilmesidir. Tıpkı metallerdeki zaman ve kullanıma bağlı oluşan yorgunluk gibi ekonomi yönetimiyle piyasa arasındaki ilişki ağları aşırı yorgun.

Demeye çalıştığım şudur; Bakan bey ve TCMB Başkanımız akıllı ve hızlı hareketler yapmazlarsa süre anlamında nefesleri yetmeyebilir. Ümit ediyorum yanılırım.

PRAGMATİST

Bir işadamı arkadaşım, siyaset ve ekonomi üzerine sohbetimizde, ”Reis, pragmatisttir, şartlara bakar ve gereği neyse onu yapar, önceliği neye gerek olduğudur” gibi bir laf etmişti. Şaşırmıştım, belli prensipleri ısrarla dile getiren ve buna aykırı hareket edenleri en sert şekilde cezalandıran bir yapı, böyle hareket edebilir miydi?

An itibariyle, özellikle şartların dayatmasıyla gereğini yapacağını ben de ayn-el yakîn görmüş bulunuyorum, inşallah ekonomi yönetiminin piyasaya dönük tavrını da düzeltir de İlm-el yakîn de anlarım.