Merhaba;

Eylül ayı bitti. Tıpkı Turgut Uyar dizelerindeki gibi; eylül toparlandı gitti, ekim de gider bu gidişle.. dediğimiz zamanlar geldi. Eski zaman ekimlerine benzemiyor artık havalar. Hala çok sıcak, hala güneş yakıyor. Akşamları inen serinlik iyi geliyor cismimize. Mevsim bu şekilde değişime hazırlanırken iç siyasette de bazı değişim hazırlıkları göze çarpıyor.

Başkanlık seçimlerine iki yıl olmasına rağmen muhalefet sıralarında hayli kıpırtılı ayak oyunları göze çarpıyor.11 yılda 11 seçim kaybeden bir siyasi ilk defa aday olabileceğinin sinyalini verdi. Bunun cesaretle ilgisi olmadığı çok aşikar. Yerel seçimlerden sonra fondaş basın tarafından cilalanıp geleceğin Türkiye'sinin başkanı olacağı yazılıp çizilen bazı belediye başkanları vardı.11 yenilgili siyasinin amacı o belediye başkanlarının önünü kesmek sadece. İstanbul'u alan Türkiye'yi de alır özneli bir hayalin peşinde koşan, İstanbul'u çoktan kenara bırakıp kendi ikbali için çalışmalar yapan bir “üzülüyorum” kişisi ile siyasi orijini ile bulunduğu yer tezat olan bir “yavaş” ilk sıralardaydı uzun zamandır. Sonra dengeler nasıl değişti ya da nasıl bir talimat geldiyse belediyeciler biraz geri plana çekildi. Daha sonra klasik, faydasız içi boş, herkesin mutabık olacağı yok herkesi kucaklayan ve hepsinden daha boş bir ifade ile “sembolik” başkan olacak isimler atıldı ortaya. Her şeyin ve tüm zamanların adayı “kesici” kişinin de adı geçti elbette. Ve tabii ki yüzünde hep az önce gaz kaçırdım, acaba kimse farketti mi şeklinde bir tebessüm olan “Hayrünisa'nın eşi” kişisi de beklemeyi sürdürüyor.

Bütün bu olup bitene dikkatle bakan bir aktör daha var tabii ki. Kendisine milliyetçi diyen partililere ”o sıralarda bizim sayemizde oturuyorsunuz” diyebilen bir oluşum bu. Ve düşük sesle “ne plan yaparsanız yapın, benim de dahil olduğum bir planınız yoksa kaybetmeye mahkumsunuz” diye mırıldanıyor. Bu mırıltıların uğultuya dönüşmesinin sonunda da ortaya muhatap kandil mi, İmralı mı yoksa parti iradesi mi gibi çelişkili üçlemeler çıkıyor. Belli ki bu üç dört benzemezden oluşan ittifakın üst aklı, yani bunları iktidara karşı destekleyecek olan dış yapı, henüz net bir aday ismi vermemiş. Yarın seçim olacakmış gibi, erken seçim, derhal seçim tarzı hezeyanlarla vakit geçirmeleri söylenmiş bunlara.

Sonuçta 2023 sonbaharında, büyük ihtimalle de kasım ayında yapılacak seçimlerde taraflardan birinin adayı şimdiden belliyken, diğerinin ortada bazı isimler dolaşmasına rağmen net bir isim bulamadığı görülüyor. Seçim zannımca, çok olağan dışı gelişmeler olmazsa zamanında yapılacak diye tahmin ediyorum. Bu seçimin sonucu ne olursa olsun, kim kazanırsa kazansın, hiç kimse ve dahi o kimse “başbakan” olamayacak. Geçen hafta yazdığım gibi kendisine “sadrazam” olmasını öneriyorum.

Afiyet olsun…