Üç yıla yakındır ekonomi yönetiminde gördüğüm hatalı tavırları ve uygulamaları eleştiren, nasıl yapılması gerektiğiyle ilgili fikirlerimi paylaştığım yazılar yazıyorum. Yazılarım halen internette, çok sayıda sitede paylaşılıyor, açık ve her an ulaşılabilir durumda, dolayısıyla kontrolü mümkün.

Yazdığım tarihlerde genelde bahsettiğim olaylar ve durumlar henüz ortaya çıkmadığından, bir kısım okuyanlar tarafından eleştiriliyor, bazı insanlar öngörü, tahmin, hesap kitapla pek ilgili olmadıklarından sanırım, yazılanlara karşı çıkıyor.

Kendiniz ya da bir yakınınız ameliyat olacağında, doktorla bir ön görüşme yapılır malum, yaptığınız görüşmede doktorun teknik/tıbbî terimleri yerinde kullanmadığını, üslubunun temel tıbbî etik kurallarına aykırı hususlar içerdiğini görseniz, güvenip canınızı emanet eder misiniz?

Tıpkı bu şekilde, ehliyetsiz, liyakatsiz ama sonuna kadar sadık, “tak deyince sorgusuz sualsiz, şak diye yapan” kişilerden oluşturulan ekiplere ekonominin teslim edilmiş olması tüm taraflarda (Yatırımcılarda, kreditörlerde, bankalarda, ortalama vatandaşta vb)  güvensizlik duygusuna yol açıyor.

Bu süreçte, geriye dönüp baktığımda yazdıklarımın önemli kısmında haklı çıktığımı, endişelerimin maalesef gerçekleştiğini, bahsedilen vasıftaki kişilerin beklendiği üzere, kriz yönetimini beceremeyip halkı fakirleştirdiklerini hep birlikte görüp yaşadık.

Öyle ki en hızlı taraftarları bile, gelinen noktada sus pus oldular. Nasıl olmasın ki, Dolar kuru 14 TL yi, benzin mazot 20 TL yi aşmış, iğneden ipliğe her şeye zam gelmiş, hayat bir katı pahalanmış, marketten yaptığınız alış veriş için ödediğiniz bedel %100 artmışken?

Bu durumdan, haklı çıkmaktan hiç de mutlu değilim, keşke yanılmış olsaydım, keşke sayın Bakan Nebati beyin gözlerindeki ışıltı tüm bu problemleri gidermeye yetseydi.

Yetmedi, yetmiyor ve yetmeyecek, çünkü ekonomi ve finans bir bilim dalıdır, belli kurallara dayalı olarak işler, ya bu kurallara uyup temel prensiplere uygun işler yapar ve sonuç alırsınız ya da sistem sizi böyle taştan taşa çarpar.

Arkadaşların tuzu kuru olduğu için elbette onlarda sorun yok, yırtılan Deli Bekir'in yakası tabii ki.

DAM ÜSTÜNDE SAKSAĞAN…

Ekonominin düzgün yönetilmemesinin sonuçlarını fakirleşerek yaşarken, muhtemel risklerden en büyüklerinden olan savaş yakın çevremizde ortaya çıkınca, ekonomi yönetimi ve bir kısım taraftarı da “bakın savaş var, biz ne yapalım?” deyip hoşgörü talep etmeye, mazeret üretmeye başladılar.

Beyler, siz düzgün bir yönetim uygulasanız da bu tür riskler ortaya çıktığında asgari hasarla çıksak olmaz mıydı? Ne diye kendi yetersizlik ve beceriksizliğinize çeşitli kılıflar icat ediyorsunuz?

Dikkatimi çeken bir şeyi de paylaşayım; “Hele 2023 yılına bir gelelim, bakın o zaman nasıl uçup kaçacağız, kimse bizi durduramayacak” şablonu çok kullanıldı biliyorsunuz. 

2023 yılına az bir zaman kalmasından mıdır yoksa benim de anlamadığım (!) başka bir sebepten midir bilinmez, arkadaşların ifadelerinde artık 2030 yılı dile getirilmeye başlandı. Demek ki 2023 yılının vadesi yaklaştıkça yeni bir vade talep etmeye, finans diliyle söylersek; bir yeniden yapılandırmaya gitme ihtiyacının olduğunu gördüler. 

Allah sonunu hayretsin.