Seçimlerde bolca kullanılan bir argümanla ilgili olarak yazmak zorunda hissettiğim bir konuyu paylaşmak istedim.

Hayatında Adana'dan daha doğuyu görmemiş, hele oralarda görev yapmamış, uzaktan gazel okuyan bir takım klavye şampiyonlarının aksine, 1994-2006 yılları arasında Ziraat Bankasında farklı unvan ve görevlerle Hakkari, Van, Ağrı, Muş, Bitlis, Bayburt'un bulunduğu İllerde çalıştım. Toplumun içinde yer aldım, boşaltılmış köyler dahil bölgedeki tüm İlçelere birden fazla kere gittim, bazılarında kaldım.

Genelde Doğu-özelde Kürt meselesi denilen konuya nasıl baktığımı daha önce defalarca yazdım, HADEP – DEHAP – DBP - HDP vs farklı isimlerle devam eden siyasi yapılanmalar terör örgütü PKK'nın gölgesinde yapılanmalardır ve mezkur örgüt en büyük zulmü içinden çık/artıl)dığı bölge insanına yapmaktadır. Resmi rakamlara göre yaklaşık 6.500 sivil, yaklaşık 5.500 asker/polis/güvenlik görevlisi olmak üzere 11.000 şehidimize, sayısı bilinmeyen gazimize, milyarlarca Dolar ekonomik kayba yol açmıştır. Sosyal medyada hatalı şekilde 40-50 bin kayıp ifadesi, içinde teröristleri de barındırdığından kullanılmasını doğru bulmuyorum.

Şu an YSP'ye dönüşmüş olan bahse konu siyasi çizgi, 1992 yılından bu yana TBMM çatısında farklı sayılarda bulunmaktalar. “O zamandan bu yana siyasete ne etkileri oldu?” diye sorarsanız, sakin kafayla verilebilecek cevap “kendileri ve ülke açısından hiç, onları kullanan partiler açısından çok” olacaktır. Meclis bünyesinde haddini bilmez konuşmalar yapmak, oraya buraya röportaj vermek dışında hiçbir etkileri yoktur. Paşa paşa meclise gelmekte, kıyafet dahil tüm kurallara uymakta, Anayasaya uygun şekilde yemin etmektedirler. Hiçbir Kanun tasarısına etki edip de değiştirdikleri, Ülkemiz aleyhine (konuşmak hariç) yapabildikleri hiçbir şey yoktur.

Peki, bu durum öyle mi kullanılıyor? Hayır, maalesef, özellikle iktidar cenahı tarafından sanki Ülkenin anahtarı teslim edilmiş, bir şekilde muhalif kesim kazanırsa ertesi günü parçalanacakmışız havası veriliyor. Korkutma politikası ile toplum istenilen yöne doğru yönlendiriliyor.

Oysa aynı iktidar, “ülke içinde 40-50 terörist kaldı, kökünü kazıdık” diyor, “Suriye'de, Irak'ta bile rahat vermiyoruz” diyor, iyi de ediyor, peki, “bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu?” demez mi insan?

Ülke elden gidiyor mu, yoksa terör bitti mi? Hangisi?

Burada net şekilde, dış güçler, teröristler vs argümanlarla korkutma politikası kullanılarak, manipülasyon yapılıyor. Somut örnek vermek gerekirse, gripsiniz, ateşiniz var, kısa bir süre keyifsiz olacaksınız ama birileri size “kansersiniz, biz olmazsak kısa sürede öleceksiniz” diyorlar.

Bu yaygaranın, bu tavrın ise açıkça ortada olduğu üzere ekonomideki başarısızlığın, enflasyonun fırlaması, kurların tutulması için geleceğimizden verilen ödünlerin örtülmesi için olduğu aşikâr.

Toplumun kodları mevcut iktidar tarafından çözülmüş ve ona uygun şekilde politikalar üretilerek hakka/doğruya değil, iktidarın devamına yönelik işler yapılıyor.

Uzun yıllar boyunca bedelini fakirleşerek ödeyeceğimiz bir süreç yaşıyoruz, yaşayacağız maalesef. Devletin tüm imkânları tüketildi, itibarı mahvedildi.

Basılan karşılıksız para da enflasyonu arttırmaya devam edecektir. Kuru tutabilmek mümkün olmayacaktır maalesef. 1998-2001 arasında gecelik faizlerin %7000 leri bulması Dolar kurunu tutamadı, hatırlatırım.

Pek çok defa yazdığım gibi, ümit ederim ki yanılırım.

Konu birkaç yazı daha hak ediyor, kısmetse devam edeceğim.