Kahvehaneyi açtığımız haftalarda babam pek ayrılmadı kahveden.. usul, adap edep dersleri de verdi.. o günlerde kahveye gelen birine hoş geldin gadaşım.. buralı değilsin.. nerden gelir nere gidersin ne iş yaparsın.. bunları dedikten hemen sonrada çay verim buraya benden dedi.. 

kasap Abit abiye seslendi.. Abit bir tava hazırla fırına ver.. misafirimiz var dedi.. adamcağız olmaz Tunca abi, sağol mağol dese de geçti artık.. o kişiyle sohbet edildi, karnı doyuruldu ve yollandı.. o gece kahveyi kapatmadan evvel babam biz üç kardeşi.. İbrahim, Rasim, ben.. tembihledi.. zaman geçtikçe geleni gideni bilir olacaksınız.. gözünüzü hep dört açın.. yaylaya dışardan gelen yabancılara çay ikram edin.. kimse açım demez.. parası olan olur, olmayan olur.. dışardan gelen misafirleri yemekleyin.. kimseyi aç göndermeyin.. babamın bu tembihini yıllarca tuttuk.. 

Rahmetli Rüştü Kazım Yücelen ilk siyasete atıldığı sıralarda geldi kahvemize misafir.. çay ikram ettik.. sabah saatlerinde gelmişti. Börek yaptırdık karnını doyurduk.. Abdurrahman Karaman abimin okul arkadaşı imiş.. siyasi destek için onu görmeye gelmiş.. görüştüler.. aradan yıllar geçti.. Aydıncık'ta hekimim.. sağlık gurup başkanıyım.. protokole kendini karşılatmayı severdi Rüştü bey.. tokalaşırken sordu kimsin diye.. burada hekimim, sağlık gurup başkanıyım dedim.. ama yıllar öncesinde Mut kozlar kahvesinde sizi ağırlayan o çocuk da benim dedim.. iltifatı şuydu orda.. bütün partililerine dönüp şöyle dedi içişleri bakanı Rüştü bey.. ben o yıllar önceki çocuğu çok sevmiştim.. şimdi karşıma bu ilçenin doktoru olarak çıktı.. ki; daha da çok sevdim.. doktorunuza çok iyi bakın.. bir dediğini iki etmeyin dedi.. bir yabancıya gülen bir merhaba, hoş geldin demenin.. bir küçük çay ikram etmenin hürmetini o çocuk yıllarımda kozlar kahvesinde kazanmaya başlamışım meğerse.. bir merhabanın, bir küçük ikramla bir şeyler vermenin hatırının bana bir lütuf olduğunu öğrendim.. kahvenin neden kırk yıl hatıra hüküm verdiğini öğrendim.. 

Devletin kocaman yöneticilerinin mütevaziliklerinde devlet babanın sırt sıvazlayıp gönüller alan elini gördüm.. hakimlerde savcılarda gördüm bunu.. kaymakamlarda gördüm.. orman müdürlerinde gördüm.. banka müdürlerinde gördüm.. bunların yanında en çok mütevaziliği, benim yeni bitirdiğim cumhuriyet ilkokulunun müdürü Salim Atalay'da, o günlerdeki belediye başkanımız Salim Atalay'da gördüm.. mütevaziliğin erdem olduğunu, bu mütevaziliklerin gönüllere ulaşan en kestirme yol olduğunu o günlerde öğrenmeye başladım.. işçiye, zanaatkara, ustaya, rençbere, çobana saygıyı bu güzelim mütevaziliklerde hissedip özümsedim.. tepeden bakmamayı, tabandan bakmayı öğrendim.. insanların kimlik ve kariyerleri her ne ise, aynı zamanda o toplumun birer parçaları olduklarını da ağır ağır öğrendim.. 

Dirsek dirseğe, elbirliğiyle, birbirlerine temas ede ede yaşanılan günlerin toplumda yıkılmaz güç oluşturduğunu öğrendim.. ben kozlar üniversitesinde ilkokuldan hemen sonra okumaya başladım.. her yaşanan günde bir sınav yaşadığımı öğrendim.. rahmetli şoför Sadık amcanın siyah bir köpeği vardı.. adı pırtık.. fırıncı İsmail hocanın bir av köpeği vardı.. adı Florya.. kasap Abit abinin tezgahının etrafında akciğer bekleyen kedileri vardı isimsiz.. gene Abit abinin omuzuna konarak kıyılmış akciğer yiyen sarı kuyruklu yaban kuşu vardı.. adı minik.. hayvanların bizlerin birer dostu yoldaşı olduğunu, yol arkadaşlarımız olduğunu.. sevgi verildikçe bağın kuvvetlendiğini o zamanlarda öğrendim.. hayatta her şeyin fazlasının, bir şey hariç, zarar olduğunu öğrendim.. hayatta fazlasının zarar vermediği, aksine paylaştıkça çoğalan şeyin sevgi olduğunu öğrendim.. saygının, sevgi gölgesinde yetiştiğini öğrendim.. saygının yerli yerinde ve karerincesinin makbul olduğunu öğrendim.. zaman içerisinde çok güzel çaylar demlemeyi öğrendim.. bir elime tabaklı üç dört çay bardağı almayı, çıplak ellerimle bir defada yedi çay bardağını kırıp dökmeden, usulünce ikram etmeyi öğrendim.. 

Meşrubatları açacakla açarken çıkardıkları sese göre gözü kapalı neler olduğunu öğrendim.. meşrebince dinlemenin insanın dağarcığını artırdığını öğrendim.. bir tek şey öğrenemedim oysa.. çok konuşmamayı hiç öğrenemedim.. içimdekileri hep dışıma vurdum.. sindirerek konuşmayı hiç öğrenemedim.. yıllar var ki bu kusurumla yaşar dururum.. bu kusurum vesile, bilgeliğe hiçbir zaman akıp yol alamadım.. ama kozlar beni olduğum gibi kabul etti.. ikazlar oldu ama, hiç sarı kart yemedim kozlardan.. bütün herkese şükran borcum olduğunu çok iyi öğrendim.. vasıflı adam olmanın okumaktan geçmediğini, ama çok okumanın insanı ferahlatıp genişlettiğini, çoğalttığını gördüm öğrendim.. çok kitap okuduk gaz lambası ışığında.. çok kitap okudum.. hala çok kitap okurum.. heveslenir hallenirim kitaplara.. kitap okumanın keyfini Mustafa Esen abimden öğrendim.. Mustafa Kemal Oskay'dan öğrendim.. günlük gazeteleri getiren dolmuşçu Ethem'den gazetelerini alanların mutluluğunu gözlemledim.. memleketten haberdar olmanın önemini kavradım.. en iyi gazete okumayı nadir ince ve Bukay Tüzün'den öğrendim.. o güzel ailenin içinde öğrene öğrene büyüdüm..