Pınargözünü.. taa 77 78 li yıllardaki pınargözünü anlatmazsam kozlar yaylasının güzelliğini heba ederim.. ihanet ederim kozlara.. 

On beş yıl kadar evvel o güzelim çağlak su borulara alındığı ve o güzellik bitirildiği gün ihanet edildi zaten kozlara.. pınargözüne ihanet edildi . Su boyunca boy veren yarpuzlara, otlara, dikenlere, sahleplere, çeşit çeşit çiçekli bitkilere ve bize güzellik sunan her bir ota çöpe ihanet edildi.. bu suyun boyunca yaşayan börtü böceğe, yusufçuk(tayyare böcekleri) lara, kanat kanat ötüşen sakala kuşlarına, karatavuklara, su damlalarıyla ıslak kayalıklardan su içen gökgüdüklere, sincaplara ihanet edildi..

Pınargözü damarıyla, billur kaynağıyla, kaynağın geri aşağıya çağıltısıyla, ak köpükleriyle, yaratıp yeşertip bir dünya güzelliğiyle, dağın ve toprağın kendini de beslemesiyle.. bilcümle canĺıya yaşam alanı olmasıyla.. ama bu güzellikleri ve burada yaşayan bütün canlıları yok sayan zihniyetlerin kara suratlı borularıyla ihanet edildi.. daha çok dillendirip sayabilirim bu ihaneti.. 

Ancak ben ihanetlerden beslenmedim hiç.. hep güzelliklerden beslendim.. güzelliklerle büyüdüm.. güzellikleri içime öydüre öydüre, güzelliklere öye öye yetiştim.. o güzelim pınargözü.. özür diliyorum senden.. yarattığın var ettiğin bütün güzelliklerden.. yok edilişlerine karşı çıkamadım.. özür diliyorum.. kozlar yaylasına 14 15 kilometrelik kıvrımlı yokuşlarla gidilir.. yokuşların bittiği yerdir pınargözü.. yolculara yaylanın merhaba dediği yerdir pınar gözü.. Mut sıcağının erişemediği yerdir pınargözü.. ferahın kapısının aralandığı yerdir pınargözü.. 

Pınargözündeki eğreti çeşme yok o zamanlar.. yukarıdaki yüksek kayalıkların dibinden iştahla, keyifle çıkan kaynak.. kayalık taşlık araziden köpük köpük, çağlak çağlak akar gelir.. etrafını bin bir çiçekle, ıtırlı bitkilerle güzelleye güzelleye gelir.. renk renk kelebeklere kanat kanat düğün yaptırarak akar gelir . Kuşları şenlendirerek akar gelir.. üstü boyunca yusufçuklarla akar gelir.. lacivertin en güzelini, kırmızının en güzelini, en güzelini sarının, kahverenginin ışıltılı halini, yeşilin en açığından en koyusunu, mavinin ton ton harmanını, süt maviyi, gök maviyi, pembenin aşk tutuşturanını ve daha sayamadığım bir çok renk ve tonu.. pınargözünde.. yusufçuklarda.. kelebeklerde gördüm ben.. boy boy yeşil dikenlerin tepesindeki sakaların başında boynunda gördüm renkleri.. sakalardan eşsiz şarkılar dinledim ben pınargözünde.. 

Yamaçtan çağlayarak akıp gelen suyun yola erişince sakin sakin akışını, etrafına serinlik saçışını, kelebekleri, yusufçukları narin narin doya doya sulayışını pınargözünde gördüm ben.. yolu geçiverince tekrar çağlayıp coşuşunu gördüm.. akıp geçtiği o kayayı uzun yıllar içinde yontup bölüşünü hissettim ben.. kınalı sincapların burdan su içişlerini gördüm ben.. darısekisine kucağını açıp keyifle inen suyu gördüm ben.. bu bölgedeki çam ağaçlarındaki mutluluğu ve gücü gördüm ben.. 

O tarihlerde Hacıahmetli yolu stabilize.. muttan on kilometre sonra kozlara sapıldığı andan itibaren toprak yol.. köşk yaylasından sola kıvrıldıktan sonraki dik yokuşlar karşılardı bizi.. kamyonumuzun nefesi ve gücü bu keskin virajlı dik yokuşlarda kesilecek zannederdik.. ama hemen yukarısındaki darısekisi ve pınar gözünü görmeden gücünü nefesini kesmezdi kamyonumuz. Yokuş pınargözüne çıkınca biterdi.. hem kamyonumuz rahatlardı.. hem kamyonu süren babam.. hem de kamyondaki bütün yolcular.. kamyonumuzu pınargözü suyunu oftalar durdururdu babam.. kamyonumuz o serin suyun ferahında kendine gelirdi.. motorunu soğuturdu.. biz yolcular yalınayak atlardık suya.. avuç avuç su içer ferahlardık pınargözünde.. her gelen aracın illaki durduğu ve dinlendiği yerdi pınargözü .. 

Yukarda anlattığım güzellikler dakikalar içinde dinlendirir, kendi gibi güzellerdi herkesi.. yaylaya kalan iki buçuk kilometrelik yol gülen yüzlerle alınırdı pınargözü sayesinde..