Ne yazık ki Refik, genç denilebilecek bir yaşta vefat etmiş; genç eşini dul; iki evlâdını yetim bırakmış; benim de yüreğimi sızlatmıştı.

Sancağın eşqinə göyçəkləşəcəkdir Turan!

Bu gün əfsanə sanırlar onu, bir gün ancaq

Gələcək gün kimi gerçəkləşəcəkdir Turan!..

Refik Zeka Türkiye'ye büyük sevgi duyuyordu. Bir başka deyişle o, Türkiye ve de Atatürk sevdalısı idi. Diyebilirim ki, Atatürk için şiir yazan şairlerin başında o gelmektedir. Bir Türkiye seyahatinin ardından “Ulduz” Dergisinde yayımladığı yazı dizisine “Atatürkiye” başlığını atmış; daha sonra bu yazıları aynı adı taşıyan bir kitapta toplamıştı. O kitaptaki şiirlerden biri şöyleydi:

Daldım uca torpağına,

Ay-ulduzlu bayrağına,

Bildim neçin dağlar həsrət

Yenilməz Ağrıdağına.

Sevgiləri böyük, dərin,

Ürəkləri böyüklərin,

Canımı qurban verərəm

Türkülərinə Türklərin.

Bu məmləkət Türkiyədir,

Türkiyəyə Türk yiyədir,

Türk oğlu Türkəm deyənə,

Bura Atatürkiyədir!..

Ulusum Yurdumun aşkıyla yaratmış Türkü

Yasak olmaz ulusun gölüne yatmış türkü

Ey Zeka, şanlı adım, canlı güvercin bilirim

Everest'ten de yüce zirveye çatmış Türkü!...

 

(Devam Edecek)