Sadık Keskin.. şoför Sadık.. 

Benim o eski kozlar dolu yıllarımın, bana en çok değen simalarından birisidir şoför Sadık amcam.. babamla oturup bulanık su eşliğinde şıra şıra sohbetlerin içinde hizmet ederdim.. üstüm başım şıra olurdu.. ben harman olurdum.. Sadık amcamın olduğu yerde saygı olurdu.. herkes saygı duyardı Sadık amcama.. saygı gösterilmesinden memnun olurdu, etrafından saygı beklerdi.. onunla oturulan masalarda kimse kolay kolay şımarıklık edemezdi.. 

Sadık amcam aklıma düştüğünde çizgili pijaması ile hatırlarım daha çok.. çizgili pijama, pijamanın paçaları çorabın içerisine katılmış, ökçesine basılmış eski iskarpin ayakkabı, elde pınar değneği, ve önünde bir keçi iki oğlak.. bu fotoğraf düşer aklıma ilk.. bu fotoğrafa tebessümle başlar Sadık amcamlı anılarım.. yaylada kahvecilik yapmaya başladığımız ilk yıl astım kahve ocak duvarına kuş lastiğimi.. kuş lastiğim her yıl yenilendi.. her yıl asıldı ocak duvarına.. ocak duvarında kuş lastiğimi görmüş bir büyüğümüz.. İstanbul'dan gelirken bana kırmızı sert lastik getirmiş.. uçak iç lastiğinden bir parça bu dedi.. doğru veya yanlış bilemem.. bildiğim ise beni çok mutlu ettiği.. 

Küçük kahveci çocuğa sevgi dolu bir dokanıştı, küçük kahveci çocuğa değer vermeydi o büyük parça kırmızı lastik.. nasıl sevindim anlatamam.. o gün gece kırmızı ve kalın etli lastiğimden kuş lastiğim için o zamanki işaret parmağım kalınlığında bir çift lastik dildim makasla.. bağlangıç için ince ince sicimler kestim.. dayak yeme pahasına babamın güzelim ayakkabısının bağcık altındaki kulağından yorak yaptım.. u şeklindeki çatalıma ve yorağıma güzelce bağladım lastiğimi.. çatalımın ahşabı görünmeyecek şekilde kıpkırmızı bağladım bağlangıçlarla.. çatalımın sapının en altına yaklaşık üç santimlik çepeçevre bağlangıç püskül yaptım.. o kuş lastiğimi boynuma taktığım gün çok yakışıklıydım.. çok mutluydum.. sabahleyin kahvehaneye giderken goduş goduş gittim.. 

Halbuki ayakkabısından kesip yorak yaptığım için tazecik iki tokat yemiştim babamdan.. olsundu.. dört tokat bile ederdi yorağım.. o gün gün boyu boynumda kuş lastiğimle hizmet ettim herkese.. Sadık amcam lastiğimi görünce başımı okşadı.. benim bahçede, evin hemen yukarısındaki vişneye iyi kuş gelir.. yarın sabah üç dört kuş vur da babanla, ufaklıkla bir keyif yapalım dedi.. babamda gülerek onayladı.. ayakkabısının yorak için kesilen yerini sadık amcama gösterip, ayakkabımdan yorak yapmış kerata dedi.. 

Ertesi günü sabah beşte Sadık emminin dediği yerdeydim.. vişnenin sağ denginde, vişneden on metre kadar uzaktaki cevizin dibine yattım yönüm vişneye olacak şekilde.. gürültüyle bir cırrık geldi kondu dala.. lastiğimdeki taşı attığım gibi vurdum düşürdüm cırrığı az ileriye.. 

Hilmi ünlü abim öğretti bir gün.. kuş avlarken vurduğun kuşları gidip alma, ürkütürsün etraftaki kuşları dedi.. sadece vurduğun kuşun sayısını bil.. sonra hepsini toplarsın dedi.. öyle yapıyorum bende.. derken kendine has ötüşü ile kırmızımsı sarımsı gagalı bir karatavuk kondu orta çatalına vişnenin.. hiç beklemeden yaptım atışımı, sırtından vurdum kara tavuğu.. tam bu anda vişnenin hemen alt berisindeki bir çukurdan bir tüfek ve bir kafa yükseldi .. etrafına baktı ama cevizin alçak dallarının gölgesinde beni göremedi.. bağırdı etrafına bakarak.. ooyynnn.. kim var oralarda dedi.. cevizin altından usulca seslendim.. benim dedim.. Tuncanın oğlu Meriç.. 

Sadık emmimin Süha'ydı bu çocuk.. o gün arkadaş oldum.. o gün onunla kuş avladım.. 45 yıllık arkadaşım Süha.. çok sevdiğim ve saydığım bir güzel adam Süha.. Sadık emminin en ufak çocuğu Süha.. lastiğimi çok beğenince bana hediye edilen lastik parçasını ortadan bölüp paylaştım Süha'yla.. Sadık emmimin beş oğlu.. Rıza, Neşri, Sevinç, Sadık, Süha.. yeri geldikçe bu isimleri sık okuyacak okurlarımız.. hepsinin üzerimde emeği var.. hepsinden sevgi dolu tetirler taşırım üzerimde.. Rıza abim ve Neşri abimle, onların kullandıkları otobüsle Bursa seyahatlerim oldu beş on defa.. Sevinç abimin Ford kamyonuna binip yaylanın yukarılarına gitmişliğim var.. Süha ile Sadık abimin o yıl Almanya'dan izne gelirken getirdiği mersedese Süha'yla binmişliğim var.. Sadık ağabeyimle Silifke dalyanda ördek avına gidip yüz kadar sığırın arasında, ılgının dibinde iki büyük yuvarlamışlığım var.. hepsiyle anılarım var.. Neşri abimle, Sadık abimle ve Süha'yla çok anım var........ 

Neşri abim Silifke'den iki üç kasa karabalık ( küçük yayın balığı), iki üç kasa yılanbalığı getirdi bir gün.. sadık emminin evinin hemen sol önündeki havuza salındı balıklar.. balıklar karışık şekilde aynı yere salındıktan beş on dakika sonra, bulanık havuz suyundaki balık çalpantılarını duymaya başladık.. bunun üzerine sadık emmi babama dönüp, ulen ufaklık bu balıkları aynı yere koymakla iyi etmedik, bu yılan balıkları öteki balıkları yer dedi.. yiyeceğimizde diğer balıklardan tutup yiyelim de yılan balıklarından evvel biz yeyip tüketelim karabalıkları dedi.. yarın sabahıla Merici bana gönderde beş altı karabalık yakalayayım.. güzel bir masa kuralım öğleden sonra dedi.. 

Ertesi gün Sadık emmiye gittim babam deyince.. varınca gördüğüm manzara şu oldu..