Yanılmıyorsam yıl 1998. Cumhuriyetin 75. Yılı. Aydıncık'ta çalışıyorum. Aydıncık sağlık gurup başkanıyım. Gençliğimin içimi coşturduğu yıllar. Çok yoğun çalışıyorum. Akşam saat yedi sıraları. Hava karardı. Arabamla bir ev hastasından dönüyorum. Aylardan Ocak. Ocak ayı sonu. Deniz şubat kokmaya başladı bile. Cep telefonları yeni kullanılmaya başlandı. Cep telefonum çaldı. Alo... "alo.. Meriç bey ben kaymakamlık sekreteri.. Kaymakam bey sizi makamında bekliyor.. "geliyorum.. canı bir şeylere mi sıkıldı yoksa.. "hayır efendim. Neşesi yerinde.. vilayetten gelen yazıları okuyordu.. sizi aramamı istedi..." geliyorum. 5 dakikaya ordayım...... 

Kaymakam beyin yanına vardığımda konu şu idi. Elime bir yazı uzattı.. oku dedi. Yazının dağıtım yerleri bütün kurumlar idi. Özü şu yazının. Türkiye Cumhuriyeti, Cumhuriyetimizin kuruluş yıllarının önemine binaen. Bu yıl Cumhuriyetimizin 75. Yıl dönümü. Bilindiği üzere cumhuriyetin ilk büyük kutlaması onuncu yılda yapılmış olup.. bu yıldan sonraki 25., 50.,75., ve 100. Yıl kutlamalarının da büyük kutlamalarla, bütün yıl kutlamalar şeklinde yapılması kanunlaşmış ve öyle kutlanmışlardır. Bu büyük kutlamalarda da yıl boyu kutlamalar ve etkinlikler düzenlenmiştir.. bu büyük kutlamalarda cumhuriyet için marşlar yazılıp bestelenmiş.. bu bestelerden 10.,25., 50., yıl marşları özel bir jüri tarafından seçilmiştir. 

Bu 75. Yılımız içinde 75. Yıl marşı yarışması planlanmıştır. İş bu ki bulunduğunuz bölgelerde yıl boyu yapacağınız etkinlik ve kutlamalarını 75. Yıla yaraşır şekilde planlayıp en kısa sürede vilayet makamına programlarınızı gönderiniz........ 

Yarın ilçe idare toplantısından evvel bu yazıyı okumanı özellikle istedim doktor bey dedi kaymakamımız Cezmi Batuk. Yazının bir nüshasını sana hemen vereyim. Eve gidince bu konu ile ilgili biraz kafa yor. Bu planlamaları senin parlak fikirlerinle çözeceğimizden şüphem yok. Sana bu konuda çok güveniyorum. Yarınki toplantıya hazırlıklı gel ve beni şaşırt dedi.. sabaha kadar döndüm durdum yatağımda. Türlü fikirler geçti aklımdan. Hiç uyumadım o gece. 

Toplantıya uyumadan gittim. Beni öyle pejmurde halde, yüz göz şiş ve gözler kan çanağı görünce yüzü eğildi kaymakamımızın. Sabaha kadar içtin herhalde dedi bana çıkışarak. Elimdeki yazıyı önümdeki sehpanın üzerine koyarken cevap verdim. 

Bu yazının ağırlığı, büyüklüğü beni sabaha kadar ezim ezim ezdi ve hiç uyuyamadım. Ama beş on fikirle geldim huzura dedim. 

Diğer ilçe idare kurulu üyeleri kuşkulu meraklı, kaymakam beyin yüzü düzeldi. Bugünki konumuz tek ve şu yazılardan herkes birer tane alıp okusun, sonra tartışalım dedi. Hülase uzatmayayım.. diğer önerilerimi burdan tek tek yazmayacağım. Bütün önerilerim tek tek kabul edildi. Beni en çok heyecanlandıran önerim şuydu.. 30 ağustos zafer bayramını kocaman ve bambaşka kutlayalım dedim ve altını doldurdum. Tek tek anlattım. Bütün ilçeyi 30 ağustosa dahledelim dedim. 30 ağustos maddesini anlatırken çok heyecanlıydım.. inanın heyecandan titriyordum... diğer kurul üyeleri toplantıyı terkederken kaymakamımız sen kal dedi bana keyifle............ Kale mahallesinde döşlülerin evinde oturuyoruz.. okula gitmek istedim ama yaşım küçük olunca kaydımın yapılamayacağı konuşulmakta evde. İbrahim annem babama çıkışıyor.. kardeşim çok hevesli okula gitmeye.. hevesini kırmayalım bu yıl okula gitsin demekte.. yaz sonu ama içim kıpır kıpır... çok feci güzelim.. gara marsık ama güzel...

Kale mahallesinde döşlülerin evinde oturduğumuz o yaz günlerinde akşamları sokakta oynuyoruz mahalle arkadaşlarımızla. Buzhanenin o taraftan bir davul sesi duyuldu önce.. 

Sonra asker amcalar göründü ellerinde ateşlerle.. evimize kaçtım korkuyla ve bağırarak. Babama sarıldım... askerler evimizi ve her yeri yakacaklar baba dedim.. güldü babam. 

Bugün 30 Ağustos Zafer Bayramı. Asker amcalarda fener alayı yürüyüşü yapıyorlar bu bayramda dedi.. korkma ve izle dedi... sonra yıllarca izledim her 30 ağustosta fener alayını.. 20 kadar asker ellerinde meşaleler şehrin ana koridorlarında yürüyorlar. Sanki 30 Ağustos zaferinde sadece onlar kurtulmuş gibi. 

Halkın dahli olmayan zoraki bir yürüyüş.. yıllarca hep içim buruldu 30 ağustoslarda.. neden asker ve halk el ele kol kola yürümüyordu...... cumhuriyetimizin 75. Yılı büyük kutlamalarında Aydıncık ilçesi 30 ağustos şenliklerinin planlamasını büyük emek ve heyecanla yaptım. Duruhan köyü yaylasında şenlik tertip ettik.. bütün herkese meşaleler tedarik ettik.. Gülnar'danda gelenlerle beraber on binleri aşan bir şenlik yaptık.. kutlama yaptık.. konser yaptık.. o gece konserimize, fener alayı yürüyüşümüzden hemen sonra mersinli İsmail teşrif etti... üç dörtbin kişilik fener alayı yürüyüşü yapıldı yaylada.. hem de şanlı Mehmetçiğimizle el ele kol kola......

İşte bu yürüyüşten, o yılki 30 ağustos kutlamalarından beş gün önce ilçe kaymakamımdan izin istedim.. çok yorgunum, çok yoruldum.. iki üç günlük güç toparlamasına ihtiyacım var beni 30 ağustos sabahına kadar bırakınız dedim. 30 ağustos sabahı Aydıncık'ta olmak şartıyla gidebilirsin dedi.. doğruca muttaki kendi yaylama.. kozlara gittim.. 

Şimdiki otel inşaat halinde.. kolunlar tablalar dökülmüş, her kata kum ve briketler taşınmış.. o otel inşaatının birinci katına çıktım ve inmemek üzere üç gün eş dostla haşır neşir oldum.. 28 ağustos gecesi meşk yaptığımız bir sırada Aydıncık ilçesinde cumhuriyetin 75. Yıl kutlamaları ekseninde.. büyük kutlamalar çerçevesinde o güne kadar yaptığımız etkinlikleri anlattım.. 

30 ağustos gecesi de Duruhan yaylasında büyük şenliklerle ve büyük katılımlı fener alayı yürüyüşü ile çok güzel ve heyecan dolu bir gün yaşayacağımızı anlattım.. 

Mut'un üzerine bir ölü toprağı serpilmiş ve 75. Yıl kutlamaları bırakın büyütülmek yerine iyice söndürülmüş dedim.. o an orda olanlardan hatırladıklarım şu kişiler.. hatırlayamadıklarım kusuruma bakmasın... CHP ilçe başkanı merhum Ahmet Arlı... merhum Gürkan Ünlü.. Tuncay Özbay... hacı Ahmet abim... Rasim abim.. İbrahim abim.. Eşref Karaman.. Neşri Keskin.. ve hatırlayamadıklarım.. 29 ağustos günü ben otel inşaatından akşam üzeri indim aydıncığa gitmek üzere.. gördüğüm manzara şu idi.. elinde mahareti olan herkes eski soba borularından meşale yapıyorlardı.. meşaleler için kül seçiyorlardı.. getirttikleri gaz yağıyla meşalelerini yakıp deniyorlardı... ben Aydıncık ilçesi Duruhan yaylasında büyük organizasyonu yaşamaya başladığım sıralarda kozlar yaylasında da mükemmel bir fener alayı yapılmıştı askerimizle.. büyük heyecan ve coşkuyla kozlarda da 30 ağustos şenlikleri böylece başlamış oldu.. 

Ecdadımızın ve şehitlerimizin şanlı anıları önünde saygıyla eğiliyorum.. 

Ama bu günlerde içim buruk.. bu yıl cumhuriyetin yüzüncü yılı.. bu yılki kutlamalar çok daha büyük ve heyecanlı olmalı idi.. 100. Yıl marşımızla ecdadımız şahlandırılmalıydı.. gençler ve çocuklar sevinç ve heyecanla, coşkuyla boncuk boncuk döküyor olmalıydılar gözlerinden.. sağlıcakla kalınız...