Evimiz kale mahallesinde döşlülerin evi. Rahmetle anıyorum ev sahibimiz ali döş emmi ile hafize teyzemi. Okul zamanı gelip çatınca abilerim okula gitmeye başladılar cumhuriyet ilkokuluna. Sıkılıyorum evde yalnız. Abilerim yok. Anneme mızmızlanıyorum bende okula gidecem diye. Ben böyle mızmızlanınca babama söyledi annem. Babam okul müdürümüz Salim Atalay'a anlatmış durumu. O da gönderin gelsin demiş. Hüseyin Say'ın sınıfında birkaç gün misafir edelim denmiş. Abimle gittim okula birkaç gün sonra. Abim beni Hüseyin Say öğretmenime teslim etti. Şeker kutusundan bir şeker ikram etti öğretmenim. Beni öpüp en ön sıraya oturttu. Bir daha bırakmadım okulumu. 

İlk yıl kayıtsız gittim ama ikinci yıl hem kaydım yapıldı, hem ikinci sınıftan devam ettim okuluma. Birinci sınıfta okumayı öğrendiğimde kırmızı bir kurdale taktı öğretmenim okul önlüğümün yaka cep yukarısına. Birkaç zaman sonra sarı kurdale geldi üzerine. Ondan birkaç zaman sonrada yeşil kurdale. Küçük kardeşim Tuna çocuk felcine yakalandı o yıl 6 aylıkken. Çok ağır yakalandı hem. O dönemki bütün doktorlar yaşamaz bu çocuk dediler. İlacı yok bu işin dediler. Ziftlikten her gün sıcak zift getirip hareket ettire ettire elllerini ayaklarını ovun saatlerce dediler. 

Anam aylarca ovdu kardeşimi dudağından saçılan dualar ve gözünden inen boncuk boncuk yaşlarla. Gizli gizli ağladı annem hep. Mahallemiz kendi dertlerini bırakıp dert bildiler derdimizi. Radyocu karısı Fadime teyze her gün ilgilendi Tuna ile. Tutundu kardeşim hayata. 

Annem güler oldu, bizler güler olduk. Öğretmenim kırmızı kurdalemi takarken sordu bana ne olacaksın büyüyünce diye. Doktor olacam dedim duraksamadan. Doktor olacam ve çocuk felcini yok edecem dedim. Sonralarında da kim sorsa aynı şeyi söyledim. Hep doktor olacam dedim. En iyi nerde doktor olunuyorsa orda olacam dedim hep. Küçücük Mut. Mevzu okumaya gelince hep şöyle denmekte. Küçük yerden çıkıpta büyük yerlerde okumak çok zor. Tunca'nın çocukları zekiler. Ama zeki olmak her şeyi çözmüyor dediler. Beş kardeşiz. Beşimizde okuduk. Beşimizde hizmet insanları olduk. İki doktor çıktı bu beş kardeşten. Rasim abim göz doktoru oldu. Hem de bana göre, bir hekim gözüyle çok iyi bir göz doktoru. En büyük abim İstanbul üniversitesi iktisat fakültesini bitirdi. Rasim abim Trakya tıp fakültesini kazandı. Kazandığı zaman bu fakülte derslerini Cerrahpaşa'da görüyordu. Abim İstanbul'dan geldiğinde tıp yolunda Cerrahpaşa diye bir dergiler silsilesi getirdi. Okudum o dergileri. Cerrahpaşalı öğrencilerin çıkardığı güzel bir dergi idi. Bu dergilerden sonra hep Cerrahpaşa'da okuyacam dedim. Hep dedim. Bok kazanırsın diyen oldu en yakın akraba büyüklerimden. 

Çevreden ufak atta civcivlerde yesin dediler hep. Ben hep kazanacam dedim. En iyi tıp fakültesini kazanacam dedim. Şimdi bu satırları okuyan genç kardeşlerime sesleniyorum. Azim ile sıçan betonu deler der atasözümüzün biri. Bu söz aslında hedefine kilitlenen, hedefini net şekilde belirleyen o hedefe ulaşır ana fikrinden mütevellittir. Yapamaz dediler, bok kazanırsın dediler. Ben gittim kazandım Cerrahpaşa tıp fakültesini. İyi ki kazandım. O altı yılda çok güzel arkadaşlıklarımız oldu. 

Bu ülke benim hekimliğim döneminde çocuk felcinden kurtuldu. Ben o ekibin bir parçasıydım. Yok edeceğim dediğim çocuk felcini büyük bir özveri ile bizler yok ettik. Arkadaşlarımın yarıdan fazlası akademisyen oldular. Hepsi kendi dallarında en iyiler. Bu ülkede hangi tıp fakültesine giderseniz gidin illaki benim sınıf arkadaşım hocalar var. Hem de en iyileri. Cerrahpaşa'nın rektöründen tutun anabilim dallarının tamamında sınıf arkadaşlarım var. Ve bu güzel dönemin çocukları Cerrahpaşa'yı bir numaraya taşıdılar. Güzel kazanımlar kolay elde edilmez genç kardeşlerim. 

Azmedeceksiniz ve hedefinizi net belirleyeceksiniz. Çok önemli bu. Hangi lisede okuyorsanız okuyunuz. Etkili çalışma ile. Günde bir bilemedin iki saatlik etkili çalışma ile herkes istediği yeri kazanıp hayal ettiği yere ulaşabilir. Doktor çocukları doktor olmak istemiyorlar. Annesi veya babası doktorsa bir çocuğun, yetişirken anne veya babanın çektiklerini görüp yaşıyor ve bilinçaltlarına atıyorlar. Büyük oğlum hep İstanbul hukukta okuyacam dedi. Kazandı İstanbul hukuğu. Ve tamamladı eğitimini. Şimdi ilçemizde genç avukat. Küçük oğlumda İstanbul hukuğu kazandı gitti. Ve bu yıl bitirdi okulunu. Şimdi staj yapıyor İstanbul'da. Burda okudu çocuklarım lise sona kadar. Burda okuyup kazandılar hayallerindeki okullarını. Ama azmettiler ve net şekilde hedeflerini belirlediler. Gurur duyuyorum bir baba olarak. Başarıları daim olsun. Bütün çocuklarımızın başarıları daim olsun.

Saygıdeğer Ali Yaver Soylu'dan da bir ricam var. Gazetenin bu sayısını biraz fazla basıp bütün liselerimize göndersin. Beş kardeşiz demiştim ve iki büyük abimi saydım. Benimkini de okudunuz. Benim küçüğüm iki kardeşimde hep ulaştı hedeflerine. Yıllarca orman işçiliği yaptık bizler. Babam yıllarca orman işçisi taşıdı kamyonumuzla. Hep şöyle derdi rahmetli babam. Ben çocuklarımı orman sayesinde okutuyorum. Kıt kanaat okutuyorum ama ormana borçluyum, ormana borcumuz var. İçinizden birinin orman fakültesinde okumasını çok istiyorum derdi. Benim küçüğüm tuna hedefine İstanbul orman fakültesini koydu ve kazandı. En küçüğümüz kız kardeşimde Uludağ gıda mühendisliğini kazanıp okudu. Sevgili gençler okuyun. Yolda giderken gazete sayfası bulsanız da okuyun. Azda olsa harçlıklarınız, harçlıklarınızın yarıdan fazlasını kitaba harcayın okuyun. Hangi kitapları okursanız okuyun. Ama illaki çok okuyun. 

Sevgili genç kardeşlerim okuyun. İllaki üniversite okuyun. Okuduğunuz mesleği yapmak zorunda değilsiniz. Okuyup dönün gelin Muta kaysınızla, zeytininizle uğraşın. Tarla tapanınızla uğraşın. Hayvanlarınızla uğraşın. Göreceksiniz o zaman. Sevgilerinizin katmer katmer arttığını göreceksiniz. Büyük sevgilerin yaşandığı bu güzelim ülkemiz için okuyun sevgili genç kardeşlerim. Daha büyütün sevgileri. Herkese saygılarımla.

Sevgili genç kardeşlerim. Kardeşim çocuk felcine yakalandığında, o dönemki mutta görev yapan, mersin ve karamanda görev yapan bütün hekimler yaşama tutunmaz dediler kardeşim için. Kardeşimi hayata tutunduran güç sevginin gücüydü. Annem sevdi, bam sevdi, biz sevdik, sokağımız mahallemiz sevdi. Bu kollektif sevginin karşısında tutunamadı çocuk felci. Kardeşimi bu kollektif sevgi kurtardı. Etrafınızdaki bir çok kişiyi de güzel sevgiler çekip almakta uçurumun eşiğinden...