Kapının dışında bekleyen sabah erken hastaları sohbet ediyorlardı. Yeni gelenlerden biri sıra var herhalde dedi. Bir diğeri, böyle giderse daha çok sıra olur, çok bekleriz, yarım saattir içerde sohbet ediyorlar dedi.

            Kapıyı araladım, o lafı eden ilgili şahsa saati sordum. Sekizi on geçiyor dedi. Güldüm. Sen yarım saattir nerde bekledin böyle, aile sağlığı merkezinin kapsı açılalı on dakika oldu dedim serzenişle.

            Bu olayı şunun için anlatıyorum. Birilerini yermek kötülemek değil amacım.

            Hastaneler ve aile sağlığı merkezleri çok yoğun hasta akınına uğramaktalar. Buralara gelen bütün hastalar elbette bir an önce işleri görülsün istemekteler. Sırada beklerken de çok zaman huzursuzlanmakta ve deyintilenmekteler.

            Hal böyle olunca da gün içerisinde oldukça fazla haksız sitemlerle karşılaşmakta hekimler ve sağlık çalışanları.

            Hülasa lafın özü şu ki; hemen hemen bütün hastaların sevimsiz yüzü olmakta hastaneler ve aile sağlığı merkezleri.

            Konumuz bu değil bugünkü yazımda. Kaldı ki bende çok sevmem hastanelere hasta götürmeyi.

            Yıllar evvel annemi mersin devlet hastanesinde beyin cerrahisine muayene ettirdim. Muayene eden hekim tomografi istedi. Radyoloji bölümüne gittiğimde anneme üç ay sonraya gün verdiler. Torpili sevmem. İşlerimi görürken araya hatır sokmam.

            Annemi aldığım gibi Antep’te Konukoğlu hastanesine götürdüm. Hemen girişteki güler yüzlü personel hangi bölüme geldiğimizi sordu. Annemi tekerlekli sandalyeye oturttular. Beyin cerrahisi ve kardiyolojik muayene yaptıracağım dedim. Siz vezneye ödemeyi yapın dediler ve annemi götürdüler. Ben veznede işlemlerin ücretini ödedim sadece. Annemin beyin cerrahisi ve kardiyolojik muayenesi ile tahlil ve filmleri, ve dahi tomografisi üç saat içerisinde halloldu. İlgili hekimler vana gerekenleri anlattılar. Sadece üç saatte her şey hallolunca o hastanenin başhekimini görüp teşekkür etmek istedim. Görüşüp teşekkür ettim..

            Bugün bölgemizin güzel ve çok özel bir yüzünü yazmak istiyorum. Daha evvel yazdım. Ama daima yazacağım bu güzel yüzü ve güzel ekibi..

            Hastaneler genelde sevimsiz yüzdür toplumda dedim ya. Bu yazacağım hastane çok sevimli ve çok özel, ve de güzel bir yüz. Silifke olbamed hastanesi burası. Silifke’nin en iyi hekimlerinin yıllar evvel kurgulayıp yaptıkları bir hastane.

            Öncelikle bütün hekimlerine, bütün çalışanlarına canı gönülden teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız.

            Yazacaklarımı bir övgü yazısı olarak algılamayın lütfen. Olsa olsa bir kıvanç ve sevinç yazısı bu. Böylesi güzel bir hastanemiz olduğu için, bu hastane bölgemizde olduğu için kıvanç duyuyorum. Sevinç duyuyorum.

            Olbamed hastanesi bir bütün olarak... hizmetlisinden teknikerlerine, hemşirelerinden doktorlarına kadar hastalarına karşı çok ilgili, sevgi dolu,  işlerini titizlikle ve çok özenerek yapmaktalar.

            Bahse konu hastane ile organik bir bağım yok. Ama bünyesel bağım var. Severek ve çekinmeden hastalarımı götürdüğüm, hastalarıma özenle bakıldığını hissettiğim, huzur dolduğum bir hastane Silifke olbamed hastanesi.

            Bu hastaneyi kuran ve olgunlaştıran bütün hekimlerimizle gurur duyuyorum.

            Bazı güzellikle övülmeli. Bazı güzel varlıklarımıza teşekkürü borç bilmeliyiz.

            Bahse konu bu hastanenin bütün çalışanları önünde saygıyla eğiliyorum. Her birisine sonsuz kere teşekkür ediyorum.

            İyi ki varsınız... iyi ki hep var olunuz.. saygıyla...