Merhaba;

Eğer tempo kendisine uygunsa bir eşek şampiyon bir atı geçebilir. Bu giriş cümlesinden tahmin edileceği üzere konumuz At ve eşek değil, yanlış anlamayın, Beşiktaş ve Fenerbahçe.

Derbi: Aynı şehrin takımlarının müsabakalarına verilen isim. Yani Mut İdman Yurdu, Mersin İdman Yurdu ile maç yapsa bu bir derbidir.

İslam Çupi: Fenerbahçeli spor yazarı. Bugünküler gibi değil, muhteşem Türkçe kullanımı ve edebi birikimi olup kelimelere dans ettirerek şiir gibi yazardı.

Gürcan Bilgiç: Sıradanlığın en yoğun halidir. Sırılsıklam Fenerbahçeli fakat yaptığı iş konusunda İslam Çupi'nin tam zıddıdır

Büyüklük: Diğerlerinden artı anlamda farklı olarak iri güçlü, çok, sert, eski, yeni, fazla, başarılı, zengin vesaire olabilmektir.

Pazar akşamı Beşiktaş ve Fenerbahçe bilmem kaç yüzüncü kez karşılaştılar. Genel de Fenerbahçe'nin galibiyet sayısı 8 daha fazlaymış. İlk yarıda son dakikadaki gole kadar bariz bir Beşiktaş üstünlüğü vardı. Bu durumun değişmesi için Fenerbahçe'nin yetenek fakiri kadrosunun bir müdahalesi olamazdı. Sadece savunma yaparak zamanı doldurmaya çalışan klasik oyununu sergileyen bir topluluk vardı sahada. Neticede ilk yarı biterken Beşiktaş'ın golü geldi. İkinci yarı başında da durum farklı değildi. Büyük takım savunma yapmaya devam ediyordu. Neticede spor ahlakından uzaklaşılan dakikalar geldiğinde iki oyuncu gereksiz hamlelerle kırmızı görerek oyundan çıktılar. İki oyuncusu eksik ve sadece savunma yapan bir takıma karşı, Beşiktaş savunmaya çekildi. Ne de olsa karşıdaki takım büyüktü. Şenol Güneş'in büyük maç dediğimiz müsabakalardaki korkaklığı takımın üzerine sinmişti. Oyuna Forvet alacağına forvet çıkarıp bir öküz, şey pardon bir tosun, yani Cenk Tosun gibi bir gereksizi aldı. Durarak oynayan ve her pozisyonda yere yatan bir sahtekârdan ne bekliyordu bilmiyorum. Sonra takımın en efektif elemanı Talisca'yı çıkartıp; halı saha da takımım eksik olsa eksik oynarım onu oynatmam dediğim yetenek kabızı Necip kazmasını aldı. Bu değişiklikler takıma “ben korkuyorum siz de korkun” mesajını verdi. Takım korktu sindi ve pozisyon yokken golü yiyerek kazanabileceği bir maçı korkudan berabere bitirdi.

Buraya kadar her şey normaldi. Birden sosyal medya mecrasında her kanaldan Fenerbahçe'nin büyüklüğüne vurgu yapan paylaşımlar yayılmaya başladı. O kadar büyük bir takım ki beraberliğe sevinen haykırarak sahada koşturan, sevinçten kendinden geçen bir teknik adam ve yedek kulübesi bu başarıyı çılgınca kutluyorlardı. Bu sevincin nedeni daha sonra anlaşıldı. Meğer derbilerde bu sene hiç yenilmemiş bu büyük takım. Sevinmeleri ondanmış. Büyük takımın hedefinin büyüklüğüne bakar mısınız? Ama sonuçta hedefine ulaştığı için haklıdır. Şimdi en başta derbi tanımını niye yaptığımı anladınız mı? Ligin ilk haftasında Başakşehir Fenerbahçe'yi yenmişti. Ama bu iki takım aynı şehrin takımı olmadığı için; yani Fenerbahçe İstanbul, Başakşehir ise Hakkari takımı olduğu için bu maç derbi sayılmazmış. E Beşiktaş'ta derbi kaybetmedi o zaman diyecek oldum. Hayır, kupada Fenerbahçe'ye yenildi buyurdular. Bu idrak sahibinin 100 metre ve maratonu aynı şey zannettiğinden emin olduğum için büyük takım önünde saygıyla eğildim. Büyüklüğünün nedenini sorduğum her taraftar İslam Çupi'nin büyük ihtimalle kafası iyiyken yazdığı şiirsel yazıdan paragraflar sundu. Öyle bir büyüklüktür ki anlatılamaz. Peki, anlatılamazsa ben de anlamam, anlamadığım şeyi de reddederim. Kısacası sevgili okur; Fenerbahçe'nin her nüvesi nedenini kendisinin bile bilmediği, açıkla denince alkolik bir yazıya sığınıp kaçıştıkları, kimsenin umurunda olmayan bir büyüklük hastalığının pençesindedir. Şöyle ki, en çok şampiyon olan takım mıdır? Hayır. En çok Türkiye kupası olan mıdır, en çok CB kupası veya yeni adıyla süper kupası olan takım mıdır? Hayır. Futbol anlamında büyüklük taslamasına destek olabilecek hiçbir EN seviyesine sahip değildir. EN çok başka takım şampiyonluğu gören bir başkana sahiptir. Bu başkan asker kaçağıdır. Askerlik yapmadığı için kişiliği eril anlamda tekâmüle ermemiş bir zavallıdır. Ve ne yazık ki bu zavallı kişiliğin yaptığı her şeyi haklı göstermeye çalışan ve zavallı bile olmayan bir kitle onu yalamaya devam etmektedir. Yalayan sayısı anlamında büyük olabilirler tam olarak emin değilim. Bu maçtan sonra kendilerine spor yazarı denilen ama sadece futbol yazan birçok kalemi okudum. İçlerinde en yüzsüz yazının Gürcan Bilgiç adlı lüzumsuza ait olduğunu gördüm. Fazla uzatmayayım; yazıya göre zaten maçın hakkı beraberlikmiş, bu da futbolun adaletiymiş. Bu lüzumsuz geçen yıl Fenerbahçe ligi 2. sırada bitirince “”Fenerbahçe ligin ağabeyidir”” diye yazmıştı. Nedeni de geçen yıl Kendi sahasındaki maçta şampiyonu yenmişmiş. Bu yıl ikinci olamayacak, kendi sahasında şampiyonu yenme durumu da Başakşehir şampiyon olursa gerçek olur. Ne yazacağını çok merak ediyorum.

Büyük olmak konusunda Fenerbahçe'nin Krasnodar gibi bir köy takımına elenmesinin nedenini araştırdığımızda Krasnodar'ın Kadıköy'den daha büyük bir köy olduğu sonucuna varıyoruz. Krasnodar Rus köylüsü yani mujik yapılanması ile Türkiye'nin en iyi Anadolu takımını elemiştir. UEFA kupası o turdan sonra köy takımları için kapalı olduğundan Krasnodar bir sonraki turda bir kasaba takımına elenip kendi BÜYÜK köyüne dönmüştür. Bütün bunları sadece giriş cümlemi açıklamak için yazdım. Yani; tempo kendisine uygunsa bir EŞEK, şampiyon bir atı bile geçebilir, en azından finişe yan yana girebilir, nasıl derler BERABERE kalabilir. Bu elbette AT için üzücü bir durumdur. Ama EŞEK günlerce anırarak sevinebilir.

Afiyet Olsun