Merhaba

                Sıcakların çoğaldığı günlerde araya giren yağmur veya tatlı esintilerin verdiği serinlik ne kadar da hoş oluyor.

                Kışın güneşin ışınlarına maruz kalabilmek için oturduğumuz yerlerde güneşin solgun sıcaklığı ne kadar güzel geliyorsa şimdi de serinlik ve gölgeler o kadar güzel geliyor.

                Ramazan ayının da son 4 gününe girdik artık. Ramazan bayramı vesaire derken önümüzdeki hafta Çarşamba’dan itibaren normale dönebileceğiz. Çay içeceğiz yani.

                Bu mevsimde olsun kış döneminde olsun niyetliyken en çok özlediğim şeydir çay. Bir tarafından bakınca öbür tarafı gördüğünüz , çay dan başka her şeye benzeyen tuhaf üretimleri kastetmiyorum.

                Bir kere çay plastikte şunda bunda elektriklide bilmem ne de güzel olmaz. Çay bir kere çaydanlık demlik ikilisinin ortaklığında başlamalı yolculuğa.

                Alttaki su kaynayıp yukarıdaki kuru çayı kavurmalı biraz. Tam yandım derken, o sıcak suyu dökmeli kuru çayın üstüne. Yavaş yavaş ve gezdirererk.

                Kuru çay sevinmeli önce suya. Sonra sıcaklığını hissedip bir kere daha yanmalı buharıyla kavrulduğu suyun sıcağında. Sıcağın suyla olanı mı ateşle olanı mı diye sormalı.

                İşte bu felsefe kavrulan çayı suya karıştığı anda güzelleştirmeli. Öyle ki çay rengini tadını kokusunu suya karıştırıvermeli. Su ya da çay ayırt edilemez olmalı

                Bu zevkli sarılmanın ve karışmanın sonunda olgunlaşmalı o koyu rengi hiçbir şeye benzemeyen sıcak sıvı. İşte buna dem deriz, Demlendi deriz. Artık zamanıdır.

                Sıcak,  koyu ,muhteşem renkli ve savurduğu buharıyla tadından ipuçları veren sıvıyı ev bellediği yerden ince bir çıkışa doğru meyletsin diye eğeriz hafifçe.

                Önce kararsız bir debiyle sonra düzenli bir şekilde akar bardağın içine doğru. Ta ki bardak yarısına kadar o anlatılmaz renkle doluncaya kadar.

                Sonra biraz daha kaynar su ilave edilir. Deminin doruğundaki çay bir kez daha evlenir suyla,aşk tazeler. Asla şeker koyulmaz bu aşka. Bir süre izlenir. Bardak göz hizasına kaldırılıp rengine benzetmeler bulmaya çalışılır

                Bardaktaki sıvının serbest yüzeyinden kıvrılarak yükselen buhar kimselerin duyamadığı bir müziğe göre dansını sergileyen bir balerin gibi zarifçe havaya karışır. Artık kokusu ortama yayılmış, demini haber vermiş, rengiyle gözlere ziyafet şairlere ilham vermiş olan çayın içilme vakti gelmiştir.

                Gece çok içildiğinde uykusuzluk verse bile vazgeçilmez çaydan. Yarın yine içilir. Sabah öğle akşam gece yarısı…ne zaman istersen . Çayın vakti olmaz. İster sadece çay içersin, istersen yanında bir şeyler olur. Hepsi ile uyar. Yine çaysadım (Susamanın çay özneli olanı) da böyle bir çay özlemi yazdım. Akşama daha çok var. Ama akşam yine çay içeceğim. Siz de için. Hatta buyurun gelin çay ikram edeyim. Şimdiden herkese iyi bayramlar diliyorum. Görüşmek üzere.

                Afiyet olsun